- муньыртаташ
- -ем разг.1. возиться, копошиться, топтаться, медлить. Шеҥгелнем тайга оза тошкыштеш. «Ну мом тынар мунъыртатет? Молан чонем орландарет? «Ончыко». Сзади меня топчется хозяин тайги. «Ну, что ты столько возишься? Зачем меня мучаешь?» Ср. муньыртылаш, мыжыкланаш.2. плестись, брести; идти медленно, устало. Ончычсо семынак мемнан почеш Шарикат муньыртатыш. «Мар. ком.». Как и прежде, за нами поплёлся и Шарик. Ср. топыртаташ.
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.